4 Şubat 2012 Cumartesi

Yürüteç almak istemiyorum

İpek artık hep ayakta olmak istiyor, destekle ayakta duruyor ve hep yürüsün istiyor. Henüz kendi başına ayakta duramadığı ve yürüyemediği için destek olmamız gerekiyor. Kızımın küçük haliyle ayakta durma, yürüme çabalarına ortak olmak, etrafı keşfetmesine destek olmak çok keyifli. Ancak annem yürüteç alma zamanının gelip de geçtiğini düşünüyor. "Sen bunu bu şekilde zaptedemezsin yürüteç al rahat edersin" diyor. Annemin ve ailenin birçok ferdinin görüşleri bu şekilde. Anne ve babanın rahatlığına odaklanmış bebek endüstrisinin bu güzide ürünü ile ilgili Sabiha Paktuna Keskin'in Bebeğim kitabında çok güzel ifadeler var. Yürüteç'in tarihçesi ile ilgili bilgi verdikten sonra şöyle devam ediyor; ... çocuk için en büyük kayıp, yürümek gibi böylesine karmaşık ve endişe uyandıran bir öğrenim sırasında ona önerilerde bulunan, güven veren ve elleriyle onu tutan, destekleyen bir yetişkinin varlığından yoksun olmasıdır.


Elbette yorucu olabiliyor, örneğin gerçekten belim ağrıyabiliyor ama ev işlerini yapabiliyim, internete girebiliyim diye neden kızımı o çembere hapsediyim. Evet doğru bazı günler yemek yapamıyorum, günlerce çamaşır makinasının düğmesine basamıyorum, evi toplayamıyorum. Daha doğrusu bunları olması gerektiği gibi yapamıyorum. Kızımı kanguruya asarak yemek yapıyorum bazen, hem yemekler de çok daha lezzetli oluyor. Gerçi bizimkiler çocuğu sıkıştırmışsın yine o şeyin içine diyor. Ama İpek'i evin içinde bebek arabasına bağlayıp veya yürütece hapsedip uzaktan seyretmek istemiyorum. Aynı kitapta konuyu şu şekilde sonlandırıyor;
Çocuğun kromozomlarında bir hazırlık dönemi geçirmesi gerekliliği yazılıdır. Bu yazı o kadar güçlüdür ki insan kapasitesi bile bunu değişik hareket denemeleriyle bozamaz. Tabii ki bu alet, çocuğun zor olan gelişim dönemine yardım etmediği gibi, aynı zamanda onun sadece hareket gelişimini değil, ona bağlı farklı alanlardaki gelişimini de geciktiren bir ürün olarak karşımıza çıkıyor. Yürüteçsiz de biraz daha fazla çaba sarf ederek yürümeyi öğreniyorlar.


Şiddet gibi çok bariz kötü davranış modelleri haricinde aileleri ve özellikle anneleri çocuklarını yetiştirme şekilleri konusunda yargılamanın doğru olmadığını düşünüyorum. Her annenin bir kişiliği, hayat tarzı, bilgisi ve en önemlisi aile düzeni var. Neticede annenin rahat ve mutlu olması çok önemli zira çocuk annenin ruh halini hissediyor ve etkileniyor. 50 yaş civarında olan ablamın arkadaşları benim İpek'i kucağımdan indirmediğimi görünce "sen çocuğunun keyfini çıkarıyorsun, bizim ise yemek yapmak, evi ve aileyi çekip çevirmek önceliğimizdi, bir yandan da çocuk büyüyordu" dediler. Eğer evde doğrudüzgün yemek olmadığında huzursuz olan ve huzursuz eden bir baba varsa, anne evin huzurunu düşünecek ve önceliği ev işlerine verecektir. Veya huzuru sağlayacak diğer şeylere. Araba, yürüteç, emzik, bebek koltuğu gibi aletler de annenin yardımcısı olacaktır. Ben çok şanslıyım ki eşim çok anlayışlı ve yardımcı. Hem hamileliğimde hem de sonrasında inanılmaz yanımda ve destek oluyor. İpek'le de çok güzel zaman geçiriyorlar. Bazı şeyleri benim gibi yapmıyor olsa da müdahale etmemeye çalışıyorum. İpek babasıyla eğleniyor ve babası eve geldiğinde ona gösterdiği tezahürat bazen beni bile kıskandırıyor.

Sonuç olarak bence aile düzeni ve annenin mutluluğu çocuğun mutlu ve sağlıklı gelişimi için çok önemli.Bu nedenle aile düzenini veya konforunu korumaya çalışan hiçbir anneyi yargılamamaya çalışıyorum ama ben yürüteç kullanmak istemiyorum.

5 yorum:

  1. ama yurutec zararli zatennn.. normlde ulasamayacagi yerlere yurutecle ulasip kendini yaralayabilir de,, butun detaylarini hatirlamiyorum ama birkac madde halinde yurutecin zararlarini okumustum daha once,, yaban da koltuk, bufe, sehpa kenarlarindan tutuna tutuna siraliyor,, bir de kenarlarindan tutup iterek yuruyecegi bir arabasi var, ama dusecek diye korkumuzdan onu vermiyorduk,, fakat bir arkadasimin yabanla yasit kizi o arabayi iterek evin icinde kendi basina yuruyebiliyor,, cocuklari ozgur birakmak lazim da korku bazen baskin cikiyor yine de cok ozgur birakamiyorum ben,,

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kesinlikle zararlı... hem fiziksel gelişimi için zararlı hem de dediğin gibi ev kazalarına inanılmaz açık hale geliyorlar. Ama bazıları çok meraklı bu alete maalesef.

      Sil
  2. ablanin arkadaslari ne kadar dogru demis bu arada,, biz cocuklarimizin keyfini cikariyoruz,, ya da anneligin demek lazim,, esler sagolsun tabii ki,, :) ipek'in babasina yaptigi tezahurat gozumde canlandi cunku aynisi her aksam bizim evde de oluyor,, tekin kadar guzel gulduremiyorum ben yabani, sanki onlar baba ogul benim anlamadigim sakalar yapiyorlar kendi aralarinda,, :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet öyle anneliğin keyfini çıkarıyoruz... İpek de ilk kahkahasını babasına atmıştı, ben hem kahkaha seslerini duyunca çok mutlu oldum hem de nasıl ya dedim.. bütün gün o kadar oyna, güldür, şarkılar söyle filan, babası alt tarafı bir mimik filan yapmıştı sanırım bizimki kahkahalarla gülmeye başladı.

      Sil
  3. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil